نامه‌ی چهارم: زود از سفر برگرد!

دلم تنگ شده عطابیک. درخت‌ها اینجا، از بورانِ بی‌برف شکسته‌اند. و در چشمِ سردِ آدم‌ها نومیدی خانه کرده است. در آن یکی زندگانی که با هم بودیم، زود از سفر برگرد...